De Gaza-oorlog is een albatros om de nek van Biden

Gaza is de albatros om Bidens nek geworden. Het is zijn oorlog, niet alleen die van Benjamin Netanyahu. Het zal deel uitmaken van zijn nalatenschap, een onderdeel van zijn overlijdensbericht, een smet op zijn campagne – en het zou nog erger kunnen worden als Gaza in een regelrechte hongersnood of gewelddadige anarchie terechtkomt, of als er een bredere oorlog uitbreekt waarbij Iran of Libanon betrokken zijn. Een ogenschijnlijke Israëlische aanval op een militaire basis in centraal Iran begin vrijdag onderstreepte het gevaar van een groter en schadelijker conflict dat de Verenigde Staten zou kunnen aantrekken. Denk eens aan één voorbeeld van de Amerikaanse vingerafdrukken op deze oorlog onder Bidens leiderschap. In januari liet het Israëlische leger een bom vallen op een terrein in Gaza dat wordt gebruikt door het International Rescue Committee, een zeer gerespecteerde Amerikaanse hulporganisatie die gedeeltelijk wordt ondersteund door Amerikaans belastinggeld. Het International Rescue Committee zegt dat de bijna fatale aanval werd veroorzaakt door een bom van Amerikaanse makelij van 1.000 pond, die was afgeworpen door een F-16 straaljager van Amerikaanse makelij. En wanneer een vliegtuig van Amerikaanse makelij een bom van Amerikaanse makelij op een Amerikaanse hulpgroep laat vallen in een door de Amerikanen gesteunde oorlog, hoe kan dat dan niet bij Biden terugkomen? Biden moest in de weken na de aanval van 7 oktober veel cruciale beslissingen nemen, maar misschien had geen enkele meer consequenties dan deze: hoe hij zijn relatie met Netany…  ahu moest beheren toen de oorlog in Gaza aan de gang was. Hoeveel moet hij Netanyahu uitstellen, hoeveel moet hij hem omhelzen, hoeveel moet hij consequenties opleggen als Netanyahu zijn suggesties van terughoudendheid negeert? Biden had keuzes, en zoals Indyk terecht opmerkte, dacht Biden dat de beste manier om Netanyahu in beweging te brengen was met een arm op zijn schouder. Misschien overschat Biden zijn vermogen om Netanyahu voor zich te winnen, omdat hij soms te veel vertrouwen lijkt te stellen in zijn vermogen om Republikeinse leden van het Congres te charmeren. Diplomatie is een mix van wortels en stokken, maar tot voor kort leek Biden Netanyahu alleen maar armen vol wortels aan te bieden. Biden zou in het bijzonder kunnen luisteren naar één naaste adviseur die blijkbaar in paniek verkeert over Gaza – want zij heeft gelijk. ‘Stop ermee’, zei Jill Biden naar verluidt tegen haar man. ‘Hou er nu mee op, Joe.’